Ana içeriğe atla

Yüz Felci

Küçükken yüz felci geçirmişim. Dedem beni doktora götürmüş apar topar, babam Almanya’da işçi. Durumu babama izah etmeleri gerekiyor, zarfın içine bir de fotoğraf koymak istemişler.

Fotoğrafçıda tek durmayınca dedem de gelmiş yanıma. Bakkal dedemle ilk fotoğrafımız bu. Sonra iyileşmişim.



İlkokuldayım, parkta oynuyoruz. Bir kız geldi, ağlıyor, annesi düşük yapmış, hastaneye götürmüşler kadını.

Çok kaygılı kız annesi için. Yanına gidip “Üzülme dedim, geçiyor. Ben de küçükken yüz felci geçirmişim. Fotoğrafım var. Ama bak geçti, annen de iyileşir.”



Bildiğim tek hastalık bu demek ki, bununla teselli etmeye çalışıyorum. Bir kız daha var, Esra. “Gerçekten var mı fotoğrafın? Göstersene” dedi. Gösteririm, dedim.

Koşarak eve gittim, buldum fotoğrafı. Koşarak geri geldim. Bak dedim, annesi düşük yapan kıza; “Gördün mü, ağzım yamulmuş, ama şimdi iyiyim. Dedim sana, annen de...”



Derken, Esra bana baktı, sonra fotoğrafa ve koşarak yanımızdan uzaklaştı. Parktaki çocuklara “Şermin’i çocukken cin çarpmış!” diye bağırıyordu.

Fotoğraf elimden yere düştü, kalbimin çatırtılarını kulaklarımla duyabiliyordum. O gün ağzım bir karış açık vaziyette döndüm eve.

Şimdi aynı ruh durumunu neredeyse her gün yaşıyorum. Siz bütün samimiyetinizle insanlarla bir şey paylaşıyorsunuz.



O sizin kaleminizden çıkanı kendi algıladığı şekilde yorumluyor ve size kendi diliyle cevap veriyor. Ve ben o günki halim gibi ağzım açık okuyorum yazılanları.

Kalbim o zamanki gibi kırılmıyor ama aklım almıyor, aklım hala almıyor.

Kaynak : Bu güzel ve anlamlı içerik Oyuncu Anne - Şermin Yaşar ' a aittir. Bu ve bunun gibi birçok yazıya facebook sayfasından(https://www.facebook.com/serminyasarofficial/) ulaşabilirsiniz.